Projekt Proscenium dobra-Dobro proscenium 2014
Termin: 8 czerwca 2014 r.
PROSCENIUM DOBRA-DOBRO PROSCENIUM
OGRÓD, POLE, LAS - WYSTAWA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ
multimedialny projekt ekologiczny i wystawa sztuki arteko
malarstwo - muzyka - rzeźba - obiekty - grafika - video - performance
Artyści biorący udział w projekcie: RYSZARD GRAZDA, MIROSŁAW KRZYŚKÓW, JANUSZ PLOTA, WOJCIECH SĘCZAWA
Idea Projektu: Grzegorz Jarzyński - Janusz Plota
Komisarz Projektu: Janusz Plota
<
Źródło: Telewizja Lokalna Wąbrzeźno
Uroczyste otwarcie o godz. 12.30 a potem świętowanie sztuki w Galerii Stodoła umilił Zespół Instrumentalny Gdańskich Muzyków w składzie: Krzysztof Gudelun, Maciej Kułakowski, Katarzyna Libront, Adam Stachowiak pod kierunkiem Maestro Tadeusza Kassaka, który 8 czerwca wystąpił gościnnie w Kościele św. Anny w Radzyniu Chełmińskim w czasie Sumy o godz. 11.00.
Czy przyroda może być dobrem ogólnym? Współczesny ogród-pole, las stanowią jedną przestrzeń, podzieloną przez człowieka po to by utrzymać jego status quo. Czy człowiek współczesny pamięta o matce ziemi? Czy jest jej cokolwiek winien? Ogromna degradacja biosfery i szczątkowe przykłady pielęgnacji środowiska naturalnego nie dają dobrego świadectwa dla nas, dla zamieszkujących Ziemię w XXI wieku. Jaki mamy sposób na ratowanie naszego wspólnego dziedzictwa? Od czasów rewolucji neolitycznej minęło sporo czasu, tak naprawdę nie wiemy kiedy posiano pierwsze zboże, czy dzikie ziarna kiełkowały w jaskini, szałasie czy świątyni?
Multimedialny projekt sztuki współczesnej, który w roku 2014 przeniósł artystów i odbiorców sztuki z Galerii Stodoła Szumiłowo do otaczającej przestrzeni galeryjnej. Twórca idei, założyciel, organizator i właściciel Galerii Stodoła w Szumiłowie - Grzegorz Jarzyński - udostępnił artystom swój ogród, pole, las pod działania parateatralne. Sztuka współczesna przy poprzednich projektach trafiła pod przysłowiowe strzechy teraz wyszła z ram galeryjnych i współtworzyła z otaczającą przyrodą nową jakość. Artyści zaproszeni do tegorocznego projektu zostali poproszeni o stworzenie dialogu pomiędzy człowiekiem a przyrodą, czyli zbudowanie ekologicznego pomostu zrozumienia. Sztuka współczesna opiniuje, kontestuje i protestuje jednocześnie w wielu kierunkach współczesnego świata. Założeniem tegorocznego projektu-wystawy było stworzenie postawy para edukacyjnej, która stanie się podstawą do uruchomienia dalszych działań edukacyjno-artystycznych na rzecz otaczającej nas przyrody i ginącego świata. Rzeźby czy obiekty przestrzenne, gdańskich artystów: Janusza Ploty i Wojciecha Sęczawy stworzyły ramy graniczne pomiędzy wodą a lądem wpisując się w hasło proscenoidalne projektu. Obiekty przestrzenne dosyciły ,,róże” Ryszarda Grazdy, wydruki ostatnich realizacji krakowskiego artysty. Dualistyczna polemika rzeźbiarskich obiektów stworzonych z naturalnych surowców z graficznymi wydrukami oprawionymi w polimeryczne szyby stanowiła polemikę wyjściową ekologicznego dyskursu. Przechodząc przez ,,Bramę Raju Utraconego” tunel zbudowany z drewna, wikliny i foli przemysłowej, prowadzący od ogrodu do lasu otworzyliśmy wrota urodzaju, dokonując umownego prześwietlenia każdego odwiedzającego-odbiorcy projektu. Kętrzyński artysta satyryk, Mirosław Krzyśków, tradycyjnie dokonał dokumentacji portretowej każdego z uczestników wydarzenia.
STACJE SZTUKI - to miejsca wyznaczone na trasie plenerowej galerii, gdzie miały miejsca przedstawienia artystyczne - od działań teatralnych po koncerty muzyczne. Pomiędzy stacjami sztuki można było napotkać formy przestrzenne nawiązujące do sztuki lasu - formy fauny i flory. Wycięte z drewna formy graficzne ptaków leśnych, polnych i wodnych zostały pomalowane przez uczestników projektu, wolontariuszy i dzieci z Zespołu Szkół w Radzyniu. Każdy z gości mógł naznaczyć graficznie, zostawić swój ślad na wyznaczonych, nie pomalowanych modelach z drewna.
Stacja nr 1 - INKUBATOR KULTURY LEŚNEJ
Gniazdo instalacja ekoartu według idei Janusza Ploty, projektu Grzegorza Jarzyńskiego i Janusza Ploty, realizacja przez Grzegorza Jarzyńskiego, Sławomira Kleszczewskiego, Janusza i Reginę Plotów, Mirosława i Ewę Rekowskich. Idea gniazda otwiera projekt EKOART 2014-2018 ECOART. Tym samym, budowa mikroklimatu leśnego stwarza leśny pomost pomiędzy runem, koroną a niebem. Inkubator leśny - wiklina, gałązki drzew, mech, porosty - stanowiące budulec formy gniazda. Namawiamy do złożenia przyrzeczenia, uszanowania przyrody przy Stacji nr 1 Inkubator kultury leśnej.
Stacja nr 2 - SZAŁAS ENTOPTYCZNY
Instalacja przestrzenna inicjująca szałas leśny. Stożkowa forma konstrukcji budowana z czarnej folii budowlanej sugeruje nam uniwersum rotacyjnego domu myśliwego. Tymczasowa siedziba myśliwego stanowi umowną granicę pomiędzy lasem a polem. W mieszkaniu myśliwych zaczęło kiełkować pierwsze ziarno a jego nadmiar stworzył możliwości osiadłego trybu życia, przetrwania, uprawę ziemi i wymianę handlową. Znak graficzny wymalowany na folii to przetransformowany zespół rysunków powstałych w okresie neolitu - wizja artysty odnosząca siêędo bogatej historii człowieka. Punkty, linie, harpuny - tak charakterystyczne dla malarstwa, petroglifu czy geoglifu stanowią światopoglądową przestrzeń jaskiń czy urwisk. Idea Szałasu - Janusz Plota, projekt szałasu - Grzegorz Jarzyński, Janusz Plota, realizacja: Grzegorz Jarzyński, Sławomir Kleszczewski, Janusz Plota.
Stacja nr 3a - RÓŻE
Instalacja graficzna Ryszarda Grazdy. Droga Róż łączy się w sposób naturalny z mieszkaniem myœliwego, tworząc jakoby spójny rodowód kultury łowiecko-zbierackiej i uprawy zbóż. Róża to symbol miłości i nie tylko, atrybut trwania. Krzew, który jednocześnie był uprawiany w strefie Żyznego półksiężyca (gdzie narodziły się pierwsze ogrody i Chinach - skąd pochodzi). Kwiat jest wieloznacznikiem symbolicznym w chrześcijaństwie. Wydruki graficzne Grazdy, zatopione w poliwęglanie tworzą postawę paraekologiczną. Królowa kwiatów wita gości w swojej leśnej galerii jednocześnie jest zamknięta w przestrzeni określonej przez wymiar plexi. Idea grafiki przestrzennej: Janusz Plota, Ryszard Grazda, projekt: Ryszard Grazda, realizacja: Grzegorz Jarzyński, Janusz Plota.
Stacja nr 3b - BERET
Drogę zapisu graficznego wypełnił słynny beret grafika-karykaturzysty Mirosława Krzyśków. Uzupełnia on swoją energią rysowania Galerię Stodoła Szumiłowo i całą otaczającą przestrzeń, ale jego symboliczny znak rozpoznawczy w postaci beretu z sukna - ,,naleśnik” artysty będzie udawał jeszcze jedną różę na drodze prowadzącej do stacji: Szałas entoptyczny. Nomadyczny dom z podniesionymi wrotami-wszystko wykonane z czarnej folii z naniesionymi białymi znakami graficznymi, zaprasza wszystkie otaczające instalacje i obiekty tak w lesie jak i na wodzie. Idea grafiki beretowej: Janusz Plota. Projekt: Mirosław Krzyśków, Realizacja: Janusz Plota, Mirosław Krzyśków.
Stacja nr 4 - KLEPSYDRA WODNA
Obiekt na wodzie przypominający kształtem klasyczną klepsydrę. Pływający obiekt w stawie, przed galerią, łączy dwa brzegi przestrzennej galerii sztuki, tworzy też naturalną nić spajającą rozdzielone miejsca ekspozycyjne. Miernik określający wartość upływającego przedziału czasu ma swój pierwowzór, jako zegar wodny. Użyteczne elementy środowiska w postaci wody czy piasku zastąpiono zegarami. Klepsydra, jako symboliczne przesłanie topniejącej przyrody i czasu ma za zadanie zatrzymać widza na chwilę przed obiektem wodnym - na czas wyobrażalnie nieokreślony, na chwilę życia. Idea klepsydry: Janusz Plota. Projekt: Janusz Plota. Realizacja: Grzegorz Jarzyński, Sławomir Kleszczewski, Janusz Plota.
Stacja nr 5 - RYBY "PANIKA"
Instalacja wychodząca z wody. Według zamysłu Wojciecha Sęczawy, ryby wystraszone przez zwierzaka, który pojawia się na wyspie. Ławica ryb wyskakująca na brzeg-raczej wylatująca w niebo to konstrukcja z prętów stalowych, na których zostały umieszczone ryby. Kręgowce - z drewna i stali, podwieszone do linek, odciągów. Przyroda wystraszona przez człowieka czy konkurencja w ekosystemie? Bioindykatoralność w systemie urynkowienia i ucywilizowania wszystkiego ma swój epilog w postaci paniki. Instalacja wpisuje się precyzyjnie w założenie projektowej wersji para ekologicznej z roku 2013-2014. Część ryb została pomalowana przez dzieci z Zespołu Szkół w Radzyniu Chełmińskim, artystów, gości galerii, wolontariuszy, współuczestników projektu. Idea instalacji: Wojciech Sęczawa. Projekt: Wojciech Sęczawa. Realizacja: Grzegorz Jarzyński, Sławomir Kleszczewski, Wojciech Sęczawa.
Stacja nr 6 - DRZEWO-EKO 22
Drzewo - obiekt przestrzenny. Drzewo ekologiczne? Raczej drzewo przestrogi, które zostało zaprojektowane modularnie, tak,by mogło w każdym miejscu i czasie manifestować raj utracony. Drzewo modularne, binarne, kosmiczne a może drzewo życia? Założenie konstruujące drzewo to stali drewno,łączone przemiennie. Ekologiczny podtekst podszyty jest również historią budowy i powstawania Wszechœwiata. Życie minione, utracone, wieczne? Religijne? Drzewo drzewo krzyż, jako rajskie życie wieczne (nie, jako drzewo hańby?). A może tylko dendrologiczny symbol podwójnie kreślonego h. Eko 22 jest już dalej, bo w 22 wieku, gdzie z założenia musimy pamiętać o naszym ekosystemie, którego jesteśmy nieodłączną częścią. Idea instalacji: Wojciech Sęczawa. Projekt: Wojciech Sęczawa. Realizacja: Grzegorz Jarzyński, Sławomir Kleszczewski, Wojciech Sęczawa.
Stacja nr 7 - ŻYRAFA-ZWIERZ
Obiekt zbudowany z kątowników i prętów stalowych. Pospawany według projektu, który zakładał zbudowanie całego zwierzaka z czarnej stali - stali odpadowej, około ekologicznej. Obiekt realizowany w konstrukcji przestrzennej z założeniem użycia owoców lasu do wypełnienia obiektu. Przedstawiciel organizmów cudzożywnych w postaci abstrakcyjnego gada stanowi dla projektodawcy - symbol utraconego świata - raju przeszłości - zagrożenia przyszłości? Bestia, która wypija wodę ze stawu Grzegorza Jarzyńskiego ma gust bo dobra woda i sąsiedztwo przyrody akuratne, ale co będzie potem? Ślad glikogenu? Idea zwierzaka: Janusz Plota. Projekt: Janusz Plota. Realizacja: Grzegorz Jarzyński, Sławomir Kleszczewski, Daniel Żurawski.
PIEC WĘGIERSKI
Atrakcją współtworzącą dzień otwarcia wystawy był piec węgierski. To plenerowa konstrukcja pieca ceramicznego do jednorazowego wypału, zbudowanego z cegieł. Fenomen pieca węgierskiego polega nie tylko na wypieku ceramicznym, ale na wspólnej celebracji tworzenia ceramiki przez artystów i zaproszonych współuczestników projektu i gości. Uczestnicy niedzielnego wernisażu byli świadkami rozbierania pieca - tym samym wydobywanie z jego serca, efektów wypału - czyli pięknej, unikatowej ceramiki.
GALERIA TEAM 2014. Od lewej: Wojciech Sęczawa, Mirosław Krzyśków, Janusz Plota, Ewa Szumlak, Grzegorz Jarzyński
Do pobrania:
Informacja o projekcie 2014.pdf
